Letter from Tassajara!

Dear NYSY Sangha!

How is life for you these days?    

Here in this quiet zen monastery nestled in the mountains around Carmel Valley, California, life is the same as in the rest of the world. Following an intense practice program of meditation, study, and work, from the time we wake up at 3:50am till bedtime at 9:30pm, life sometimes feel like a strict prison you want to escape, and sometimes like an oasis of unbelievable beauty and unbounded freedom. And since the same things are happening everyday, one gets to realize that heaven and hell are really created in our minds.

Okay, the truth is that Tassajara is a pretty good place. I have traveled the world over and have still to find a more supportive place for a westerner who is interested in meditation practice.

Here all of nature supports you. Surrounded by mountains, mused by a river, nurtured by warm healing waters, and even teased by flies and mice, you feel ensconced by nature's magnanimity. And, equally importantly, you have a whole community, from the teachers to the kitchen crew, staff, and fellow practitioners fully engaged in this practice of "looking deeply and living in a caring compassionate way." It is a blessing to be met in such a way, to continuously realize that the everyone around is supporting you to be happy, to be yourself, or to use our teacher's expression, to "be upright" in meeting every event of your life.

Yes, I acknowledge this as a rare and precious gift, for which I have to thank all you for supporting me so I can be here, but the point I wanted to share with you is this...

Any place is a good place to practice. We can start right here. Wherever we are. I have a penpal who in prison, who has been incarcerated for almost 20 years, and he started practicing there. He says that meditation has saved his life. Meditation, or the practice of looking deeply into ourselves, gives us a chance to see how we create the world and our life in our minds. And, hopefully, seeing this process leads to freedom.

As, Dogen the classical founder of the Soto Zen tradition in Japan, wrote back in the 11th century,

"To study the way is to study the self. To study the self is to forget the self. To forget the self is to be realized by myriad things..." Therefore, I urge you to start or to continue this process of looking deeply into your life and into yourself. "Practice as if your head was on fire", to use another favorite of Dogen's expressions. This is the most fascinating journey of our lives, worth every pinch of our energy and attention.

When we start practicing we may first do it for selfish reasons, to feel good, to relax, or to overcome some problem, but what gets revealed in the process is our inter-connection with the whole world. When we think we are independent, it is really hard to make the universe work for us, but when we realize that the whole universe is expressed through us, our scope shifts, and we see ourselves practicing for the benefit of all beings.

Try this in your daily life. Make every action, every thought a gift to someone else, maybe to all beings.

When we do something for ourselves, even if we succeed, the result will find us lonely and invariably unsatisfied, but when we perform an act as an offering, our heart opens joyously, and our life becomes expansive, truly satisfying. It is then that true freedom dawns...

Allow me to share with you a passage from our teacher's book. From "Being Upright: Zen Meditation and the Bodhisatva Precepts" by Tenshin Reb Anderson.

"There are no side roads on this path, no alternatives, no choosing. Perhaps the most difficult thing is just to be ourselves. But in order to do this simple practice, we must renounce choosing and simply become the one who is chosen. As long as we're looking for alternatives to just being ourselves, we will be anxious, we will grumble, and we will complain. When we give up on any alternatives to the immediate circumstances of being ourselves, we inevitably go forward on the Buddha way without any hesitation or deliberation.



Our ancestors taught that the entire universe echoes and resonates with every one of our actions. All things are so deeply connected that at the precise moment when you are just yourself, the entire universe is just itself. When you realize yourself, all things are realized. Being realized, you are liberated from suffering. When you are liberated, the grasses and trees, mountains and rivers, and all beings are liberated. When all living beings are liberated, you are liberated." (page 202)

I bow to you with great love and respect.
May you be happy, may you be safe, may you be healthy, may you be free!

(Try this meditation on a daily basis visualizing and repeating it first for yourself, then someone you love, someone you barely know, and then someone you have a difficult time with... It is a "Love and Kindness Meditation" inspired from the Metta Sutta!)

Have a great thrilling scintillating winter season!

May there be peace and joy on earth,

Vivi

_________________________________________________________


Aγαπημένη μου σάνγκα-πνευματικοί φίλοι.
Πως πάει η ζωή για εσάς αυτές τις μέρες;

Εδώ σ' αυτό το ήσυχο μοναστήρι Ζεν, φωλιασμένο στα βουνά του Carmel Valley στην Kαλιφόρνια, η ζωή ξετυλίγεται όπως και στον υπόλοιπο κόσμο. Aκολουθώντας ένα εντατικό πρόγραμμα -από τις 3.50πμ που ξυπνάμε μέχρι τις 9.30μμ που κοιμόμαστε- η ζωή καμιά φορά φαίνεται σαν αυστηρή φυλακή και το μόνο που σκέφτεσαι είναι η απόδραση, ενώ άλλες φορές σαν όαση απίστευτης ομορφιάς και ελευθερίας. Και αφού τα ίδια πράγματα διαδραματίζονται καθημερινά, αντιλαμβάνεται κανείς ότι και η κόλαση και ο παράδεισος δημιουργούνται στο νου μας.


Εντάξει, για να λέμε την αλήθεια η Τασαχάρα δεν είναι ένα καθόλου άσχημο μέρος.
Αν είσαι άνθρωπος της δύσης και αναζητητής είναι ένα από τα καλύτερα κέντρα στον κόσμο για την εντατική άσκηση διαλογισμού.

 

Σαν να έχουν συντρέξει όλα τα στοιχεία του σύμπαντος εδώ με σκοπό να στηρίξουν την βαθειά περισυλλογή: από τη φύση, (τα βουνά, το ποτάμι, τα θερμά ιαματικά λουτρά, ακόμη και τα έντομα, και τα ζώα), που σου δημιουργούν απίστευτο δέος, μέχρι και τους ανθρώπους (από τους δασκάλους, τους μάγειρες, και όλα τα μέλη μιας ομάδας που έχει συγκεντρωθεί εδώ με την ίδια ανάγκη για προσωπική πρακτική στο διαλογισμό αλλά και την πρακτική εφαρμογή της πνευματικότητας μέσα από τις αρμονικές κοινωνικές σχέσεις μεταξύ της ομάδας).
Είναι μια αληθινά σπάνια ευκαιρία να βρίσκεσαι καθημερινά περιτριγυρισμένη από ανθρώπους που σε στηρίζουν γιατί πιστεύουν πραγματικά ότι το να στηρίζουμε ο ένας τον άλλο είναι ο καλύτερος τρόπος ζωής και πνευματικότητας. Στην παράδοση του ζεν συνηθίζεται η έκφραση του να αντιμετωπίζουμε τη ζωή «beingupright", στεκόμενοι ευθυτενείς, να αντιμετωπίζουμε δηλαδη με γενναιότητα ότι συναντάμε στη ζωή μας.

Με άλλα λόγια ναι παραδέχομαι ότι το να βρίσκεσαι έτσι σε μια πνευματική κοινότητα είναι ένα σπάνιο δώρο, (και ευχαριστώ όλους εσάς που με στηρίζετε επίσης σε αυτή την απόφαση), αλλά αυτό που ήθελα να τονίσω και να μοιραστώ είναι το εξής...
Οπουδήποτε και να βρισκόμαστε είναι ένα καλό μέρος για πρακτική. Αρχίζουμε εδώ και τώρα. Όπου και να είμαστε. Έχω αλληλογραφία με κάποιον που βρίσκεται στη φυλακή εδώ και 20 χρόνια. Άρχισε το διαλογισμό πριν μερικά χρόνια και τώρα λέει ότι έχει αλλάξει ριζικά και αυτός και η ζωή του. Διαλογισμός, η πρακτική δηλαδή του να παρατηρούμε βαθειά μέσα μας, μας δίνει την ευκαιρία να δούμε το πως δημιουργούμε τον κόσμο και τη ζωή μας μέσα στον ίδιο μας το νου. Και αυτή η ανακάλυψη είναι και ο δρόμος για την ελευθερία. Αυτό εννοεί ο Νταλάι Λάμα όταν λέει, «αν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο, άλλαξε το νου σου.»

 

Όπως έγραψε και ο Ντόγκεν ο δάσκαλος που ίδρυσε το Σότο Ζεν στην Ιαπωνία τον 11ο αιώνα,
«το να μελετάς το πνευματικό μονοπάτι είναι το να μελετάς τον εαυτό. Το να μελετάς τον εαυτό είναι το να ξεχνάς τον εαυτό. Το να ξεχνάς τον εαυτό είναι το να αφυπνίζεσαι από μυριάδες πράγματα...»
Κι έτσι έχουμε την παρότρυνση να αρχίσουμε αυτή την πρακτική του να κοιτάζουμε εις βάθος μέσα μας. Ο Ντόγκεν έλεγε επίσης, «Διαλογίσου σαν να πρόκειται για τη ζωή σου-σαν να έχει πάρει το κεφάλι σου φωτιά». Άραγε τι να έχει περισσότερο ενδιαφέρον στη ζωή από το πως να εξετάσουμε το πως λειτουργούμε, το πως δημιουργούμε την ίδια μας την πραγματικότητα; Εγώ νομίζω ότι είναι το πιο ενδιαφέρον και συναρπαστικό ταξίδι και ότι αξίζει την κάθε ρανίδα ενέργειας και προσοχής μας.

Σαν πρακτική εφαρμογή αυτής της πνευματικής στάσης μπορούμε να δοκιμάσουμε το εξής:
Μπορούμε να προσφέρουμε την κάθε πράξη και την κάθε σκέψη ως δώρο προς αυτούς που αγαπάμε και εκτιμάμε ή προς όλα τα όντα. Όταν πράττουμε κάτι για τον εαυτό μας ακόμη και αν πετύχουμε το αποτέλεσμα θα μας βρει μόνους και ανικανοποίητους αλλά αν το προσφέρουμε σαν δώρο προς τους άλλους, αυτόματα η καρδιά μας ανοίγει και η ζωή μας διευρύνεται. Μας πλημμυρίζει βαθειά χαρά και ικανοποίηση. Αρχίζουμε να έχουμε την αίσθηση της πραγματικής ελευθερίας.

Επιτρέψτε μου να μοιραστώ κάτι από το βιβλίο του δασκάλου μου. Από τοβιβλίο με τον Αγγλικό τίτλο"Being Upright: Zen Meditation and the Bodhisatva Precepts" του Tenshin Reb Anderson.

«Δεν υπάρχουν παράδρομοι για αυτό το μονοπάτι, ουτε εναλλακτικοί τρόποι, ούτε διαλέγουμε. Ίσως το πιο δύσκολο πράγμα είναι το να είμαστε ο εαυτός μας. Αλλά για να είμαστε σε θέση να κάνουμε αυτή την απλή πρακτική, πρέπει να σταματήσουμε να διαλέγουμε και να αφήσουμε τη ζωή να μας διαλέξει αυτή. Όσο ψάχνουμε να βρούμε ένα άλλο εναλλακτικό τρόπο από το να είμαστε ο εαυτός μας, θα ειμαστε ανήσυχοι, θα γκρινιάζουμε, και θα παραπονιόμαστε.
Μόλις παραιτηθούμε από την προσπάθεια να ξεφύγουμε με κάποιο εναλλακτικό τρόπο από την άμεση κατάσταση του εαυτού μας, τότε αυτόματα θα προχωρήσουμε στον πνευματικό δρόμο χωρίς δισταγμό ή αμφιβολία.

Οι πρόγονοι μας δίδαξαν ότι όλο το σύμπαν αντιλαλεί και πάλεται με την κάθε μας πράξη. Όλα τα πράγματα είναι τόσο βαθειά αλληλοσυνδεδεμένα ώστε την ακριβή στιγμή που γίνεσαι απλά ο εαυτός σου, ολόκληρο το σύμπαν γίνεται απλά αυτό που είναι. Οταν αφυπνίζεσαι ως προς τον εαυτό σου, όλα τα πράγματα αφυπνίζονται. Όταν αφυπνίζεσαι απελευθερώνεσαι από τον πόνο. Όταν απελευθερώνεσαι, τα χόρτα, τα δέντρα, τα βουνά και τα ποτάμια επίσης απελευθερώνονται. Όταν όλα τα όντα απελευθερώνονται, τότε κι εσυ απελευθερώνεσαι.» (σελιδα 202).

"Σας ασπάζομαι με αγάπη και σεβασμό. Εύχομαι να είστε ευτυχισμένοι, να είστε ασφαλείς, να είστε υγιείς, να είστε ελεύθεροι."

(Δοκιμάστε αυτό τον διαλογισμό από την MettaSutta, τη Σούτρα της Αγάπης και Συμπόνιας, επαναλαμβάνοντας τη 4 φορές: προς τον εαυτό σας, προς κάποιον που αγαπάτε, προς κάποιον που μόλις γνωρίζεται, και προς κάποιον με τον οποίο αντιμετωπίζεται δυσκολίες...)

Και μακάρι να έχετε ένα γεμάτο, ευχάριστο, και συναρπαστικό χειμώνα.

Εδώ μόλις μας προετοίμασαν για το πως πρέπει να λειτουργήσουμε σε περίπτωση πλημμύρας από τις βροχές. Τα βουνά γύρω από την Τασαχάρα κάηκαν ολοσχερώς πριν 2 καλοκαίρια. Η κοινότητα της Τασσαχάρα αποχώρησε με τις ομάδες διάσωσης. Οι πυροσβέστες προειδοποίησαν ότι αν το μοναστήρι της Τασσαχάρα έμενε στη τύχη του τα πάντα θα καιγόντουσαν. Τότε τέσσερις μοναχοί γύρισαν και έσωσαν τα κτίρια με τις προσπάθειες τους. Κάθε χρόνο οι αρχές δίνουν προειδοποίηση ότι τα γύρω βουνά και ποτάμια μπορεί να προκαλέσουν σοβαρές πλημμύρες και κίνδυνο ζωής στην Τασσαχάρα, που είναι χαμηλά στο βάθος της κοιλάδας. Με τις προσπάθειες όλων εδώ μέχρι φέτος οι πλημμύρες έκαναν ζημιά αλλά όχι ανεπανόρθωτη. Αυτό ελπίζουμε και για φέτος.

Σας φιλώ και σας σκέφτομαι με αγάπη.
Ειρήνη και χαρά σε όλη τη γη,
Βιβή